- omotać się
- сов.1) обмота́ться; обвяза́ться2) оку́таться, заку́таться3) (wokół czegoś) обви́ться, оплести́сь4) перен. опу́тать себя́Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
omotać się
Смотреть что такое "omotać się" в других словарях:
omotywać się – omotać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} owijać się czymś, okręcać się, opatulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Omotała się chustką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… … Słownik języka polskiego
oprząść — dk XI, oprzędę, oprzędziesz, oprzędź a. oprządź, oprządł, oprzędła, oprzędli, oprzędziony, oprządłszy oprzędzać ndk I, oprząśćam, oprząśćasz, oprząśćają, oprząśćaj, oprząśćał, oprząśćany «snując nić obwinąć, omotać, osnuć coś dokoła; opleść,… … Słownik języka polskiego
łomotać — ndk IX, łomotaćoczę (łomotaćocę), łomotaćoczesz (łomotaćocesz), łomotaćocz, łomotaćał, łomotaćany rzad. łomotnąć dk Va, łomotaćnę, łomotaćniesz, łomotaćnij, łomotaćnął, łomotaćnęła, łomotaćnęli, łomotaćnąwszy 1. «stukać, walić, dobijać się (np.… … Słownik języka polskiego
oplątać — dk IX, oplączę, oplączesz, oplącz, oplątaćał, oplątaćany oplątywać ndk VIIIa, oplątaćtuję, oplątaćtujesz, oplątaćtuj, oplątaćywał, oplątaćywany «owinąć, okręcić, omotać pasmami czegoś, np. nićmi, sznurkiem, łodygami itp.» Pnie oplątane lianami.… … Słownik języka polskiego
opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… … Słownik języka polskiego
opętać — dk I, opętaćam, opętaćasz, opętaćają, opętaćaj, opętaćał, opętaćany opętywać ndk VIIIa, opętaćtuję, opętaćtujesz, opętaćtuj, opętaćywał, opętaćywany «opanować, ogarnąć swym wpływem; uzależnić kogoś od siebie; uwikłać, omotać» Opętała go swą urodą … Słownik języka polskiego
kobietka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kobietkatce; lm D. kobietkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kobieta: Miła kobietka. Zgrabna kobietka. Dał się omotać sprytnej kobietce. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łomotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łomotaćoczę || łomotaćocę, łomotaćocze || łomotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} walić, tłuc, uderzać; mocno, gwałtownie stukać, dobijać się; dudnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młot pneumatyczny nieznośnie łomotał za ścianą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
